Son zamanlarda o kadar resim birikti ki sizlerle paylaşmak istediğim ama bir türlü fırsatım olmadı.Hele gün resimleri nasıl da birikti.Bu gün bir yerden başlayayım dedim,geçen ay Çengelköy’de oturan Emine’de idik.İlk olarak kızı Melis’in odasına gözüm takıldı..Her yeri farfatuka ile doldurmuşlar,bir tavan kalmış orayı da halledeceklermiş.

*Bu arada Farfatukanın ne olduğunu anlamışsınızdır,evet kelebek.Biz memlekette yani Rize’de kelebeği böyle ifade ederiz.Ben de espirisine böyle yazdım....Mini mini minişler..sıra sıra dizilmişler..kız odası işte,bizim haydutlarınki nasıl,burası nasıl....Bu güzellik tabi ki Melis.Şu an 11 yaşlarında küçük bir hanım..Abisi Serhat ile aralarında 16 yaş var,anlayın artık evdeki forsunu.Gelelim Emine’den detaylara..bu tabloyu her gördüğümüzde sanki ilk defa görmüşüz gibi her seferinde yeniden hayran oluyoruz,renkle çok güzel değil mi?Bu fotoyu paylaşmayacaktım ama dayanamadım,arkadaşımı ve güzel çocuklarını görmelisiniz.Bu fotoğrafı da ben çekmiştim Melis’in doğumgününde.O güne özel sadece fotoğraf çekimi için gitmiştim.Bu foto işini biraz abarttım galiba.Bu peçeteliklerin hikayesini anlatmıştım daha önce.Çok eskiden bir tanıdıkları yapıp satıyormuş bunları.Melis’in resminin olduğu fotoda vazodaki güllerde aynı yöntemle yapılmış,harikalar.Kızlarla bunlara da bayılırız her seferinde..Emine’nin hayvan figürlerine karşı ilgisi çoktur.Güllü mü ,inekli mi deseniz o inekliyi seçer mesela.Bana sorsalar,bu kadar kaba sabalığıma rağmen güllüyü seçerim,içimdeki gizli Laura Ashley aşkına.

İşte burada da uğurböcekleriyle donatmış bir tabağını,koymuş camın önündeki fiskos köşesine.Son olarak da bu yapay kaktüslerini paylaşıyorum sizlerle.Sadece en dipteki gerçek.