Film başladı ilk sahne tüyleri diken diken eden o bilinen muazzam hadis-i şerif… tamam dedim ilk sahne böyle başlıyorsa filmin sonunda kesin Allah Allah diyerek çıkacağız .Filmden öyle beklentilerimiz vardı ki,abdestli gitmiştik.

Filmden çıktık,arabaya  kadar kimse konuşmasın dedik birbirimize ama dayanamadık.Zülfiye,Levent,Gökhan ve ben.Ağzımıza geleni saydık.

Bu filmi beğendim diyenler acaba neyi beğendiler anlamadım,ben ki tarih dersinden sürekli çakozlayan biri olarak ,yine de bildiğim gerçekler neredeydi… bilemedim.

Filmde İstanbul hasbel kader fethedilmiş gösterilmiş,Fatih’i neredeyse deli gibi gösteren iki sahne.. hele hocası Akşemsettin …o paşaların korkakça onu sürekli bu fetihten vazgeçirmeye çalışmaları…

Film Ulubatlı Hasan ve maceraları olsa imiş belki olurmuş,hele Ulubatlıyı oynayan İffet dizisindeki Cemil…orda da yaptı Cemilliğini.Sancağı dikmeden önce dövüştüğü adam da sevdiği kadına aşık biri idi,bu dövüş o kadın için gibi olmuştu  ve sanki sancak bu dövüşün zaferi gibi olmuş.Meşhur gemileri denize indirme sahnesi 3 saniye sürdü sürmedi ve o sahnenin sonu muamma,görenimiz olmadı.

Hayret ki Fatih’in şairlik özelliği bir ara hissettirildi,bir yerde de bildiği bir başka lisandan bahsedildi,ama yedi lisan bildiğini kimseye söylemediler.Surlarda savaşan askerleri seyrederken hep korkan bakışlarla baktırmışlar Fatih’i …anlam veremedik.

Son olarak değineceğim şey de Fatih’in hiç baba sevgisi görmeden büyümüş bir çocuk olarak gösterilmesi.Bu konuda akşam Levent’in anlattıklarını size anlatayım,gerçi bilenleriniz çok iyi biliyordur,benim gibi tarihi zayıf olan biri için bu hadise çok ilgi çekiciydi….Fatih’in babası II.Murad,teheccüd vaktinde kuran okuyormuş,tam da Fetih suresini okumuş,bitirmiş,besmeleyi çekip Muhammed suresine başlayacakmış ki oğlunun doğum haberini almış ve demiş ki ”Ravza-i Murada Muhammed gülü açtı”ve ismini Muhammed koymuş,Osmanlıda Peygamber efendimize hürmeten Mehmet ismi kullanılırmış.Böyle bir laf eden baba nasıl çocuğuna sevgisiz olur .. bilemedim.

Sözün özünü ben bilmem,ama olmamış,bir şey eksik derler ya çok şey eksik.Duygu eksik,maneviyat eksik,gerçekler eksik.Yine yapamadık,yine başkalarına yanlış gösterildik.

Neyse eve döndük,kapıyı açtık,asaiş berkemal.4 erkek çocuğu bir evde bırakıp sinemaya giden bizler,eve girince bakalım bizimkiler sancağı nereye dikmişler dedik ama maşaallah gayet uslu durmuşlar.İki abi,küçük abilere iyi bakmışlar.