Bunu da yaptırdılar ya bana,pes diyorum.Çöp kovama etek dikmişliğim vardır hatırlarsanız.Ama damacaya bulaşmamıştım.Bir tanıdığımız çok rica etti,sebili için.Aradan epey vakit geçti,unuttum gitti.Hatırlattığında da havalar malum çok sıcaktı Ramazan’dan önce.Makinemi balkona çıkardım,hem boğaza hem çiçeklerime karşı kafama eseni yaptım.Sebilin üzerinde duruşunu görmedim,Gökhan’la gönderdim,çok beğenmişler,şimdi de yedeğini istiyorlar.Hatırlatılana kadar rahatım...
Ya Nurayım harika bir tasarım olmuş, ben de yakın olsam sana onun üzerine boncuklardan çiçekler işlerdim.(K)
güzel olurdu gerçekten.Çaktırma kendime bir sabil alırsam ona düşünürüz bir güzellik.
ama bu çok şirin çok cici bişiy olmuş:) el altında dikiş makinesinin bulunması nekadar güzel:)
teşekkürler Zeynep.Boşuna dememişler çantalı makine diye.Atıyorum arabaya,bir şeyler yapılacak arkadaşlar oluyor,hemen iki laflarken işlerini hallediyorum.
Süper tabiii beğenilir emegine Saglik;))
teşekkür ederim canım.Bu aralar elimden çıkan tek şey.
Kot kumaşı heryerde seviyorum ve damacananıza da çok yakışmış 🙂 elinize sağlık. Çok güzel bir blogunuz var…
Beğenmenize sevindim.Ben de blogunuzu çok beğendim.teşekkür ederim.